بحث گروهی اهالی ناظم سرا در باره جوکهای قومیتی

تعداد بازدید این مطلب :89

درود بر اهالی ناظم سرا

دومین بحث گروهی اهالی ناظم سرا در باره جوکهای قومیتی  به شرح زیر برگزار گردید.اگر شما هم مایلید در این بحث ها شرکت کنید شماره تلفن تان را برای بنده بفرستید تا ترتیب شرکت شما در بحث های گروهی ناظم سرا داده شود.با سپاس

******************************

مسعود ناظم رعایا:

سلام بر دوستان

تقاضا داریم دوستان راس ساعت بیست و یک در بحث امشب حضور یابند تا خلاصه بحث هم در سایت ناظم سرا درج گردد

موضوع بحث:ارتباط جوکهای قومیتی با یکپارچگی ایران زمین

عبدالرسول توانگر:

سلام بردوستان گرامی ،به نظرم کمی دیر اطلاع رسانی شد ،اشکالی ندارد سایر دوستان راخبر دهید ودراین بحثی که همیشه بحث روزاست فعالانه مشارکت فرمایید

راضیه سلیمیان:

سلام دوستان

بنده در باب این موضوع حرف های زیادی برای گفتن دارم.هرگاه اساتید اجازه بفرمایند شروع میکنم.جوک از دو منظر قابل بحث است.نگاه اول که در اصطلاح اصیل طنز خوانده میشود یکی از قدرتمندترین ابزارهای ادبیات برای بیان ناهنجاریهای نشات گرفته از زندگی جمعی است با بیانی لطیف تر ،تاثیر گذارتر و عامه فهم تر.این ابزار همیشه در بزنگاه‌های اجتماعی و در عبور از دیکتاتوری به دموکراسی برجسته ترین خود نمایی ها را کرده است.نمونه های مستند آن در اشعار میرزاده عشقی،نسیم شمال،ایرج میرزا و…قابل رویت است که طنز را به خط مقدم ادبیات سیاسی مبدل ساختند.اما نگاه دوم جوک هایی است که موضوعات قومی،مذهبی و جنسی را شامل میشود

عبدالرسول توانگر:

خانم راضیه سلیمیان لطفا در باره آثار ونتایج جوکهای قومیتی در رابطه با وحدت مردم ایران بحث بفرمایید

محمد شریفی:

خانم راضیه سلیمیان

درادامه تکمیل حرف شماعرض می کنم که طنز یکی از مقوله های رایج در ادبیات فارسی بوده است، آثار بر جای مانده از نویسندگان و شاعران بزرگی چون سعدی شیرازی، مولانا جلاالدین و غیره از ادبیات کلاسیک و همچنین از معاصران این عرصه: علی‌اکبر دهخدا، سیدمحمدعلی جمالزاده، کیومرث صابری( گل آقا ) و… گویای این مطلب است.

راضیه سلیمیان:

به عقیده من جوک های نوع دوم همگرایی جامعه را هدف قرار میدهند و آن را از یک جامعه متعامل به یک جامعه واگرا و ایزوله شده از منظر ارتباطات تنوع نژادی تبدیل میسازد.

علی اکبر سلیمیان:

مبحث امشب اسیب شناسی است یا نقدادبی؟

مسعود ناظم رعایا:

بحث امشب اسیب شناسی است.

خانم مهناز ملکی:

یکی از آسیب های جدی جوک های قومیتی تفرقه افکنی است که باز خود آسیبهای متعددی را دنبال دارد

علی اکبر سلیمیان:

منظور ومراد طنزهای سیاه میباشد که یکپارچگی و وحدت ملی را تحت شعاع قرار داده است

محمدشریفی:

جوک قومیتی که درجامعه ی ما بسیار فراوان شده که ازنظر روانی تاثیرمخرب میگذارد واین عامل باعث میشه افراد جامعه فکرکنند که ان قوم دارای ان اخلاق است که ازان حرف زده میشود

راضیه سلیمیان:

نظریه پردازان اجتماعی از مولفه ای سخن میگویند به نام شاخص سرمایه های اجتماعی.این شاخص با مسائلی چون مشارکت واعتماد پذیری قابل توضیح است و البته سهم قومیتها و ضریب مشارکت پذیری آنها در این شاخص پر رنگ است.

محمد شریفی:

خانم ملکی حق با شماست.

دقیقا که ما الان باان روبه روشدیم وبرتری قومی نسبت به قوم دیگرمیشود

مسعود ناظم رعایا:خانم راضیه سلیمیان

یک سوال وجود دارد که چرا در باره بعضی از قوم های ایرانی جوک کمتر است و درباره برخی بیشتر

خانم ملکی:

یکی از بزرگان گفته بودندتفرقه بینداز وحکومت کن

از جزئی ترین وکوچکترین نهاد اجتماعی این روزها از جوکها آگاهانه ونااگاهانه از این ترفند بنفع خویش بهره میبرند

عبدالرسول توانگر:

اقای مسعود ناظم

جوکها روی نقاط ضعف ساخته می شوند

محمد شریفی:

درادامه سوال اقای ناظم رعایا می پرسم که ایا ان قوم داری ان شخصیت رفتاری است که جوک زیاد درمورد است

راضیه سلیمیان:

حال جامعه ای را تصور کنید که با جوک هایی با درون مایه‌ی تحقیر قومیت ها دست به ترور شخصیتی و قومیتی میزند؟چه میشود.

آن جامعه تبدیل میشود به جامعه‌ای با بستری نا امن برای بروز و ظهور مدیران ریسک پذیر و سرمایه گذاران پر دل و جرات

خانم ملکی:اقای توانگر عرض کنم که بعضی مواقع هم از روی نااگاهی .بغض.کینه.سیاست جوک تولید می شود.

 

عبدالرسول توانگر:

جوکهای قومیتی میتواند اقوام را رودر روی هم قرار دهد ومشارکت را بی ارزش کند

راضیه سلیمیان:

افزون بر اینکه با این روند حاکمیت فرصت همراهی های اجتماعی را برای قرار گرفتن در مسیر صحیح توسعه از دست میدهد

اکبرحسامی:

سلام

پیش از این مطلبی را درباره نقش جوک درتوسعه یافتگی جامعه نوشته بودم.

درآن نوشته جوک های قومیتی به جوکهای سیاه دسته بندی شده بود

حبیب ادیبی:

یک سوال

ایا نامگذاری روی افراد که معمولا در روستاها و شهرهای کوچک صورت می گیرد ارتباطی با موضوع بحث امشب دارد?

مثلا بومیان یک شهریا روستا فلان شخص یا فلان خانواده را به نامی می شناسند ‘ گاهی این نام ها مفاهیم خوبی دارند و بیشتر اوقات معانی توهین امیز دارند

خانم ملکی:

این مطالب که چند گاهیست میخوانیم که مثلا چرا به رشتیها یا ترکها یا غیره وغیره این صفات را داده وجوک ساخته اند ….همه این را بیان میکند که از روی نا آگاهی یا کج فهمی بوده واصل مطلب چیز دیگریست

مسعود ناظم رعایا:

جناب اقای ادیبی

در این زمینه تحقیق مستدلی در ناظم سرا گذاشتم.

http://nazemsara.com/blog/1393/02/15/%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87-%D8%AA%D8%AD%D9%82%D9%8A%D9%82%D9%8A-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D8%A7%D9%8A-%D9%85%D8%B3%D8%AA%D8%B9%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D8%B4/

محمد شریفی:

جناب توانگر

پس نباید روی نقاط ضعیف دست گذاشت که رودروی همدیگر قرار دهیم

 

مسعود ناظم رعایا:

جناب اقای ادیبی ابن بحث حتی در خانواده هم وجود دارد

عبدالرسول توانگر:

جوکها به واسطه رو در رویی اقوام مانع انتخاب صحیح وآرام وهمراه باشناخت مردم می شود

اکبرحسامی:

کشورهای جهان گاهی تک قومیتی اند مثلا فنلاندی ها تک قومیتی هستند وبرخی چندقومیتی مثل ایران جوکهای قومیتی می تواند از تشکیل مفهوم مترقی “ملت”جلوگیری کند تازمانی که ما تفاوتهای قومیتی را نپذیریم نمی توانیم به عنوان یک ملت دربرابر دیگرملتها عرض اندام کنیم

راضیه سلیمیان: خانم ملکی!

فراموش نکنیم که واگرایی قومیتی میتواند نقش تخریبی داشته باشد و در مقابل همگرایی آن نقش سازندگی.

مسعود ناظم رعایا:

جناب اقای حسامی سپاس این مساله در زرین شهر و سده و…. و حتی در محلات شهرها هم دیده می شود

خانم ملکی:

اقای ناظم!

واین روزهااین بحث نامگذاری را بسیارزیاد شاهد آن در بین دانش آموزان هستیم که منشا آن بیشتر خانواده ها ورسانه ها هستند

مسعود ناظم رعایا:

اقای حسامی عزیز

منطورم این است که ریشه دار بودن ان ژرف است.حتی در بین کشورها هم وجود دارد.بزرگترین میزان جوک خست وخسیسی متعلق به اسکاتلندی ها در جهان و اصفهانی ها در ایران است الزاما جوکها به قومیت بستگی ندارد گاهی به شهرها و روستاها هم مربوط است گیلانی ها و رشتی ها نمونه دیگر ان.

عبدالرسول توانگر:

درآمریکا با ترکیب جمعیتی از کل مردم دنیا توانسته اند با هم مسالمت آمیز زندگی کنند

خانم ملکی:

جوک سازی بخصوص در ایران آن هم قومیتی ریشه درضعف فرهنگ زیبای احترام به همنوع وخودبرتربینی دارد که نتیجه آن تقویت روحیه بی اعتمادی و شکاکی میگرد.

راضیه سلیمیان:

نمونه مستدل آن قضیه فتح تهران در جریان انقلاب مشروطه است که مرور آن ما را با نمایشگاهی از تجمع قومیتها روبرو می سازد.سردار اسعد بختیاری و سپاهش،سپهدار تنکابنی ولشگریانش از شمال و ستارخان و باقرخان و یارانشان از آذربایجان.

پس رودرویی اقوام مسئله ای ذاتی و ساختاری نیست بلکه با فشارهای بیرونی قابل تهییج و سرایت است که بی شک یکی از این ابزارها جوک های قومی است.

مهندس عبدالله فتاحی صادق ابادی:

جوک ساختن در باره قومیت ها کارادمهای بی فرهنگ که خواسته یا ناخواسته به وحدت ملی اسیب می زند.

محمد شریفی:

یک سوال نمونه برنامه فیتیله ها برای اذربایجان ایا توهین بود؟

عبدالرسول توانگر:

افرادی با فاصله انداختن با جوک دربین اقوام سو استفاده به نفع خودشان می کنند

حبیب ادیبی:

کنار امدن بعضی از شهروندان با این جوکها را چطور تفسیر می کنید

مثلا من تا کنون ندیده ام اصفهانی ها با مطلبی که در موردشان می گویند به ستیز درایند.

عبدالرسول توانگر:

هرچه فرهنگ غنی تر باشد کمتر تحت تاثیر جوکها قرار می گیرد

مسعود ناظم رعایا:

همیشه هم جوکها نقش واگرایی ندارد.رشتی ها این همه حوک می شنوند و ……اصفهانی ها نیز

خانم ملکی:

بله استاد ناظم

من با چند تای اونها دراین زمینه بحث داشتم وپرسیدم

راضیه سلیمیان:اقای ناظم

غیر حساس شدن اقوام نسبت به جوکهای توهین آمیز خوب است یا بد.آیا نمیتوان آن را از نشانه های یک جامعه به قول دکتر رنانی مارینه خواند؟

عبدالرسول توانگر:اقای ناظم

هر قوم وقبیله ای در اقلیت باشد جوک بیشتری برایش ساخته می شود

مسعود ناظم رعایا:

مثلا تاکنون نشنیده ام در باره قوم ترکمن جوک بگویند.یا در باره کردها کمتر جوک منفی هست.با در باره مردم ایتانهای گوناگون میزان استعمال جوکها کم و زیاد دارد

مهندس عبدالله فتاحی صادق ابادی:

درقضیه عمو های فتیله ای اذربایجانی ها دنبال بهانه بودند وانها دنباله های پانترکسیم هستند وقصد اسیب زدن به وحدت ملی را دارند وبه کل مردم ایران اهانت کردن عسگر شاهی شاعرشون هرچی خواست فحش نثار ایرانیان نمود

اکبرحسامی:

اتفاقا موضوع جوک های حساسیت زا درهمه فرهنگها دیده میشود حساسیت مردم با رشد فرهنگی آنها ارتباط دارد وقتی مثلا دریک برنامه تلویزیونی آن هم ازنوع طنز نشود از مدیر بک اداره انتقادکرد نویسنده لاجرم به یمت جوکهای قومی.لهجه و.. خواهد رفت تابیننده راجذب کندساختن جوک به توسعه یافتگی جامعه بستگی دارد واستفاده از جوک های قومیتی توسعه را دچاراختلال خواهدکرد

خانم ملکی:اقای ناظم

شاید صفتهای خوبشان بیشتر نمود داردیا بقول دوستان نقاط ضعفشان کم تر است

خانم ملکی:

ولی لرها وترکها واقعا بزرگوارند که اینهمه جوک را میشنوند وباز هم دم نمیزنند

آفرین به اخلاقشان

راضیه سلیمیان:اقای مسعود ناظم

به عقیده بنده سهم هر قوم در جوکهای توهین آمیز با میزان تاثیرگذاری آن در فعل و انفعالات تاریخی همبستگی مثبت دارد.

سهم ترکها،لرها و شمالی ها شاید بدین دلیل زیاد است.

آیا این هدف دار نیست؟

مسعود ناظم رعایا:

اقای توانگر

دقیقا حساسیت با توسعه یافتگی ارتباط دارد اما با اعتماد به نفس هم رابطه دارد و از ان مهمتر اینکه برخی از اقوام وشهرها و در سطح کلان کشورها می گویند هرچه دلتان می خواهد حرف بزنید وتوهین کنیداما به ما وابسته اید وما از شما سواری می گیربم و به ربش ما می خندند چون ما وابستگی مطلق به انها داریم ومنافعشان را تامین می کنیم

عبدالرسول توانگر:

لرهادر اقلیت هستد ،موقعی که اکثریت شد برای سایرین جوک خواهند ساخت

مجتبی شریفی سده:

در کشور ما سه قومیت بزرگ ترک، لر و کرد و همچنین شهرها و استان‌هایی که زبانی منحصر به خود را دارند زندگی می‌کنند. زبان از دید زبان شناسان فقط یک ابزار ارتباطی ساده نیست. بلکه بخشی از تفکر و احساس هم هست

مهندس عبدالله فتاحی صادق ابادی:

دوستان گرامی در طنز مهران مدیری اسم سگش را گذاشته کوروش این عمدا اینکار را کرده ومیخواهد به اسطوره یک ملت بزرگ اهانت کند وکسی صدایش هم در نمی اید

 

مسعود ناظم رعایا:

اقای مهندس فتاحی عزیز

برای کسی اهمیت نداشته وگرنه داستان فتیله ای ها تکرار می شد.شاید هم دماسنجی بوده برای اندازه گیری دما

مجتبی شریفی سده:

بیشتر جک هایی که ساخته می شود از طرف مردم شهرنشین است . شاید دلیل این امر عدم توازن امکانات فرهنگی باشد متاسفانه رد و بدل شدن جوک‌هایی که حرمت و شان گروهی را به تاراج می‌برد، در میان قومیت ها یا شهرهایی که موضوع این جوک ها هستند نیز بسیار رواج دارد. به عنوان مثال لر زبان‌های بختیاری، لر زبان‌های لرستان را به سخره می‌گرند یا بر عکس. که این موارد باعث گسیختگی مهر و محبت بین یک جامعه می شود

مسعود ناظم رعایا:

اقا مجتبای عزیز

گسیختگی مهر ومحبت به گسیخته سازی عمدی اخلاق بیشتر مرتبط است

مسعود ناظم رعایا:

اقا مجتبای عزیز

من با کلمه شهر نشین موافق نیستم

تضاد بین شهر و روستا و مرکز با حاشیه موجب می شود روستا نیز برای شهر و حاشیه برای مرکز جوک بسازند

اکبرحسامی:

براین اساس روستائیان نسبت به هم جوک نمی گویند؟فقط شبکه ارتباطی شهری ها وسیع تراست

علی اکبر سلیمیان:

اقای ناظم

ازمنظرجامعه شناسی تاریخی قبل از انقلاب مشروطه و نوسازی ایران در کتب و رسالات اثر ناچیزی از جوکهای قومیتی و تحقیر اقوام دیده شده است واین اسیب اجتماعی مخصوصا بعد از استبداد صغیر وبه واسطه مشارکت مجاهدین اذربایجان و بختیاری و گیلان در فتح تهران در سطح عمومی جامعه عمدا و به صورت وسیع وسازمان یافته منتشر میشده است و حمله تیز این تخریب اجتماعی بر سیبل وپیشانی قومهای ترک و لر و گیلکی بوده است واین بوده است که اقوام دیگر که در شکست مستبدین تاثیر کمتری داشته اند از درجه اهمیت کمتری جهت ترور شخصیت برخوردار بوده اند

خانم ملکی:

مثلا تهرانیها رتبه اول جوک سازی را برای دیگران دارندبه این افتخار هم میکنند

اکبرحسامی:

درهمین لنجان روستاهایی هستند که برای هم جو ک های نه چندان آب کشیده ساخته اند راه دور نرویم

 

مسعود ناظم رعایا:

اقای علی اکبر سلیمیان

جسارتا مخالفم

علی اکبر سلیمیان:

اقای ناظم

خواهش میکنم با دلیل بفرمایید

اکبرحسامی:

نگاه منفی به همه حوکها نیز به نظر ناصواب است حوک می تواند بیان طنزگونه یک عادت نادریت از یک قوم باشد

عبدالرسول توانگر:

من لرهایی دیده ام که برای خودشان جوک ساخته ومنتشر می کنند

مسعود ناظم رعیا:

علی اکبر سلیمیان عزیز

اگر به شعر سوزنی سمرقندی یا اوحدی یت ناصر خسرو و اگر تنها گلستان وبوستان یا حتی اگر کلیات عبید ذاکانی مورد استناد قرار بگیرد صدها مورد جوک قومبتی در انها می بینیم

اکبرحسامی:

مثلا وقتی یک ترک آذربایجانی یا عرب خوزستانی فارسی حرف بزند نوع کاربرد افعال خود به خود طنز است چه بخواهیم وچه نخواهیم

مجتبی شریفی سده:

بی تردید این معضل می تواند اتشی زیر خاکستر باشد، آتشی که شخصیت، فرهنگ، حرمت و عزت نفس افرادی که جک برای انها ساخته شده را از درون می‌سوزاند و زمانی رنجش‌ها عیان خواهند شد که نه در قالب جوک و طنز و کنایه، بلکه شاهد برخورد و پرخاش‌های مستقیم در جامعه باشیم. که خودش باعث مشکلات بسیاریست

 

محمد شریفی:

اقای توانگر

البته لطیفه راباید باجوک دومعقوله ی جدا دانست

 

علی اکبر سلیمیان:

اقای توانگر

یک جرم و عمل اشتباه در صورت تکرار و اپیدمی شدن از حالت شرم اجتماعی خارج شده واپیدمی میگردد

اکبرحسامی:حساسیت اقوام ازیک طنز الزاما به خود طنز مربوط نیست گاهی یک قوم یا یک شهر به دلایل متعدد آماده واکنش است ویک جوک یا زنز این انبارباروت را منفجرمیکند دراینجا جوک بهانه است نه دلیل

نریمان ایزدی:

سللم . در تمام ادیان و فرهنگها به پرهیز از سخنان بیهوده و لغو تاکید شده است.چون هیچ گوته ارزش فرهنگی ندارند .جکها بیشتر برای س گرمی افراد معمولی یا عوام طراحی میشوند و افراد فرهیخته باید لطیفه هاوسخنان حکمث آمیز را منتقل کنند

مهندس عبدالله فتاحی صادق ابادی:

شهر نشین های متمدن ما یک نفر را که میخواهند تحقیر کنند میگویند برو دهاتی؟

راضیه سلیمیان:

جوک ها تا زمانی که منجر به ارتباطات شفاف و در سایه احترام متقابل باشد آسیبی برای توسعه یافتگی نیست اما روندی را که امروز مشاهده میکنیم خلاف این مهم را میرساند.

مسعود ناظم رعایا:

خانم سلیمیان

این روند در قدیم هم بوده است اما یک فاکتورش کم بوده و ان فاکتور دخالت خارجی و یا بهتر بگوبم فاکتور ایرانیان مزدور بوده است

مجتبی شریفی سده:

جامعه‌ای که برای هموطنان زلزله زده‌اش جوک بسازد و به آن بخندند جامعه‌ی خطرناکی است. این بحث بسیار وسیع و مفصل است و اهل رسانه در تغییر این فرهنگ غلط تاثیر بسزایی دارند و باید بیش از این به آن پرداخت. علت و راه درمان این تب مزمن باید از طرف جامعه شناسان مورد پژوهش واقع شود و پیش از آن‌که تخریب شخصیت، خرد و عزت افراد به بهانه خندیدن، هزینه فرهنگی جبران ناپذیری برجای بگذار از فرهنگ گفتاری و نوشتاری جامعه حذف شود

عبدالرسول توانگر:

خانم سلیمیان

جوک نمی تواند بدون تخریب باشد

مسعود ناظم رعایا:

اقا مجتبای عزیز

به مقاله زامبی در ناظم سرا مراجعه کنید دقیق کارشناسی شده است

علی اکبر سلیمیان:

از دلایل شیوع بیش از حد جوک‌های قومیتی علاوه استعداد طنازی ایرانیان و موقعیت تاریخی آنان باشد، ناکامی‌های اجتماعی، ورزشی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و حتی زمانی، یک ملت را در شرایط خاص و دشواری قرار می‌دهد که به تمسخر گرفتن موضوع یکی از راه‌های مواجهه با آن موقعیت از نظر روانشناسی است،که به واسطه ان ناملایمات وفشارهای اجتماعی اقتصادی و.. را تخلیه میکنند.صمنا فقدان روحیه جمعی در ایرانیان نیز موجب می‌شود تا بجای انسجام فرهنگ تیمی هر گروهی که به مناسبتهای مختلف مانند اعضای کلاسی درسی، تیمی ورزشی ویا جمعی همکار گردآمده اند به خرده فرهنگها تجزیه شده وبراساس قومیت به تحقیر وتمسخر یکدیگر بپردازند.

 

راضیه سلیمیان:

به عینی و عین اله کدام قوم صفت هایی چون خنگی،بی غیرتی،تنبلی و خساست را بر میتابداگر براستی اینگونه ایم چطور تاکنون برقرار مانده ایم؟

راضیه سلیمیان:

اقای علی اکبر سلیمیان

با فقدان روحیه جمعی کاملا موافقم

مسعود ناظم رعایا:

خانم سلیمیان

اصفهامی ها بر می تابند و کار خودشان را می کنند و خر خودشان را رانده و می رانند. یا مگر ترکها اینهارا شنیده اند خودکشی جمعی کردند؟ یا رشتی ها یا عربها.شنیده اند و نایستاده اند و کارشان را کرده اند.تاکنون موردی گزارش شده که کسی بر اثر شنیدن حوک مرده است

راضیه سلیمیان:

اقای ناظم

شاید چون طعنه غیر منصفانه ای باشد به استعداد سرشار شان در برنامه ریزیهای دقیق اقتصادی که ضامن منفعت آنان است." class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />" class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />

اکبرحسامی:

جوک کارکردهای زیادی دارد وتازمانی که کارکرد دارد ادامه خواهد یافت گثلا به تمرکزگرایی درسیستم دولتی فکرکنید

وقتی همه امکانات درمرکز هزینه شود شهرهای اطراف نسبت به مرکز حساس خواهندشد واگر زورشان نرسید که حرفشان رو با منطق به کرسی بنشانند از جوک بهره خواهندگرفت گاهی جوک هم می تواند نوعی اعتراض یا مطالبه باشد

راضیه سلیمیان:اقای حسامی

قطعا جوکهای نوع اول که در ابتدای بحث اشاره کردم گویای همین مطلب است.

مسعود ناظم رعایا:

خانم سلیمیان

تعمیم اگر بدهبم به ترکها یا رشتی ها هم می توانیم نتیجه دیگری بگیریم و باور کنیم خیلی واگرایی ایجاد نکرده است

عبدالرسول توانگر:

بسیار خوب، اگر معتقدید جوکها مخربند ،چاره کار چیست؟

خانم ملکی:

ترویجشان ندهیم

علی اکبر سلیمیان:اقای ناظم

قبول داشته باشید که این جوکها ولطایف در ادبیات به صورت منفرد بوده و نه سازمان یافته و در سطح عمومی.این مقوله در چند دهه گذشته ومخصوصا از زمان نوسازی ایران در زمان صدارت سردارسپه و اتاق فکر نخبگان وروشنفکران به صورت گسترده وعمومی درامده است.به عنوان مثال در برهه ای از زمان تاریخ معاصر که زنان در محیط بسته و سنتی حاضر به حضور در مجامع عمومی نبودند ومتشرعین بشدت با تحصیل و ورود زنان مخالفت میکردند اولین مدرسه جدید دخترانه ایران دررشت درهمین دوره تاسیس میشود پس به نوعی میتوان بین جوکهای بی غیرتی و تاسیس مدارس جدیددخترانه رابطه پیدا کرد

محمدشریفی:

به نظر من راهکاری برای این موضوع وجود ندارد فقط ظرفیتها راباید بالابرد

مسعود ناظم رعایا:

اقای سلیمیان

جسارتا عرض می کنم تا قبل از مشروطه که شعر تنها نماینده مدیا ورسانه بوده ایت شما نمی توانیدمنبع معتبرتری برای واکاوی روح حامعه پیدا کنید.

خانم ملکی:

ساده واسان

اگر به دستمان رسید عامل ارسال نباشیم اگر شنیدیم به طرف گوشزد کنیم

علی اکبر سلیمیان:

دوستان توجه داشته باشید این مطالب راکه عنوان میفرمایید ازبیشتر ازدید زبان اکثریت جامعه یعنی فارس میباشد واگر به صورت تاثیر این مطالب و اسیب شناسی برسی نمایید باید خود را در میدان گروه واقوام اقلیت قراد دهید وانگاه نتیجه گیری نمایید که این تحقیرهای قومی وزبانی باعث جدا افتادن و ایزوله شدن اقوام اقلیت( که در مجموع شایدهم اقلیت نباشند)شوند

خانم ملکی:

جوکها اگر بی پروا و شخصیت شکن شوند هزل هستند وهزلیات اثر تخریبیش بیشتر است

 

علی اکبر سلیمیان:اقای ناظم

جناب ناظم عزیز نمونه و مثال از این بهتر که در طول تاریخ یکپارچگی واتحاد سرزمینی ایران کمترین مورداز موارد تجزیه و شورشهای زبانی را داشته است وتقریبا اینکه کشورمان تا کنون پابرجا بوده اعتقاد و وحدت تمام اقوام به بیرق ونام ایران زمین وشاید هم زبان پارسی بوده است

 

فتاحی صادق ابادی:

راه حل دارد کسانیکه جوک قومیتی میفرستند را حذف کنید وجوک انرا منتشر نکنید وتذکر هم بدهیم" class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />" class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />" class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />" class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />" class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />" class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />

Nariman Izadi

کتابهای جوک جزو کتابهای معتبرو کلاسیک نیستند و جک گفتن یک حرفه رسمی و قانونی نیست و جزو فرهنگ رسمی وادبیات یک کشور نیستند.

مسعود ناظم رعایا:اقای سلیمیان

ممنونم که نظر من را تایید کردید.انچه در پاسخ خانم راضیه سلیمیان نوشتم را لطف کردید و بسط دادید.تشکر می کنم

علی اکبر سلیمیان:

جناب فتاحی عزیز سپاس از راهکار عملی که دادید.اگر معایب فرهنگی را از خود شروع به پاکسازی و تطهیر نموده وسپس به دوستان خود نیز انعکاس دهیم چه نیکو جامعه و چه زیبا اموزشی است که هدیه خواهیم داد

علی اکبر سلیمیان:

بیاییم باهم بخندیم ونه بهم بخندیم

مهندس فتاحی صادق ابادی:

ما شخصیتی طنز وضرب المثل مثل ملا نصرالدین داریم که بسیار کارهایش خنده دار وطنز است ومردم هم خوششان می اید وبکسی هم بر نمی خورد اما جدیدا تلویریون ملا نصرالدین را هم شامل سانسور کرده واورا فقط نصرالدین میخواند؟

علی اکبر سلیمیان:

اگر می‌خواهیم همه با هم بمانیم باید زبان فرهنگیمان را تمیز کنیم. باید صلح را به زبانمان، به ارتباطاتمان، خانواده‌ هایمان، اجتماعاتمان و در آخر به سبک زندگی ایرانیمان برگردانیم. دهه ‌هاست که این جوک‌ها موجب دشمنی اجتماعی شده است که احترام، اعتماد، مهربانی و روابط را ویران کرده است.

راضیه سلیمیان:

اگر جامعه را به مثابه یک زمین فوتبال فرض کنیم میتوان گفت در آن حاکمیت مربی،مردم بازیکن و خارجی ها تماشاگران آن هستند

چه کنیم با این تماشا گرانی که در کسوت سرمایه گذار به این بازار می نگرند؟با خود نمیگویند مردمانی که به خود هم رحم نمیکنند و دائما ابزار تحقیر در دست گرفته‌اند با ما چگونه خواهند بود؟آیا فضای امنی برای سرمایه گذاری می توان برای آن متصور بود؟

علی اکبر سلیمیان:

خانم سلیمیان

" class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />" class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />" class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />" class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />" class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />" class="wp-smiley" style="height: 1em; max-height: 1em;" />وهرکدام از این تماشاگران بدنبال شکار ومنافع خود.که میبایست برای حفظ کیان وتمامیت ملی خویش بیشتر هوشیار باشیم وفرهنگ همزیستی مسالمت امیز همراه با احترام به حقوق همدیگر را رواج دهیم

مسعود ناظم رعایا:

نه.تجربه نشان داده سرمایه گذار بدون توجه به اندیشه موافق یا مخالف سرمایه پذیر تنها بهذبازگشت سرمایه وسود می اندیشد.اگر دولتی بازگشت سرمایه اش را تضمین کنداتفاقا به خوبی منافعش تامین می شود.تجربه سرمایه گذاران اروپایی در زمان رفسنجانی وخاتمی نشان دهنده این امر است.

بزرگترین سرمابه گذاری خارجی در قبل از انقلاب در خوزستان انجام شدجایی که محل بروز و ظهور موهن ترین جوکهای قومیتی است.سرمایه دار انگلیسی در پالایشگاه ابادان ترک وعرب وبلوچ و فارس را در کنار هم قرار داد و نترسید.او به دولت وتضمینش متکی است وملت برایش پشیزی ارزش ندارد.اگر هم مردم صدمه ای به او زدند ده برابرش را از دولت می گیرد به همین دلیل دولت محلی مدافع کار او خواهدبود.معامله ای برد برد که تاریخ صد ساله ایران گواه زنده ان است

راضیه سلیمیان:

پس دوستان به عقیده بنده جوکهای قومیتی را اگر از منظر منحنی هزینه_فایده بنگریم هزینه اش بیشتر از فایده اش است.

پس برای تعدیل آن:

به روحیه کار جمعی احترام بگذاریم

و ارتباطات شفاف را بر مناقشات مبهم و کنایه آمیز ترجیح دهیم.

اکبرحسامی:

خانم سلیمیان

این هم یکی از راه حل هاست

راضیه سلیمیان:

اقای ناظم

در اقتصاد های بسته دولتی بله،اما در اقتصاد های رقابت پذیر و مردم محور که برای همراه شدن با مجموعه جهانی چاره ای جز نزدیک شدن به آن را نداریم قضیه فرق میکند

مسعود ناظم رعایا:

بحث ما درباره ایران بود

خانم ش.دری:

سلام شبتون به خیر و خدا قوت من تازه رسیدم به گروه .شرمنده.باید بگم وقتی ما ایرانیها اینقدر هوش و خلاقیت داریم که برای نوجوانهایی که در کشور به اصطلاح مسلمان مورد تعرض قرارمیگیرند به این راحتی جوک بسازیم .وقتی برای اقتصاد خودمان جوک بسازیم وقتی برای حیثیت خودمان در مجامع بینالمللی جوک بسازیم وقتی برای حاجی به مکه رفته و خفه شده جوک بسازیم تا برسد به دور همی های خانوادگی برای همسایه و پسر خاله و دختر عمه ووووووو جوک بسازیم چه انتظاری از ما می رود?ممنون از توضیحات دوستان .استفاده کردم

خانم قزلحصاری:

سلام

عذرخواهی میکنم که نتوانستم در بحث شرکت کنم.

جلسه پربار و نتیجه بخشی بوده است از همه دوستان تشکر می کنم .

عباس موذنی:

باسلام وصبح بخیر خدمت دوستان بزرگوار

از مدت ها پیش من چند بارتقاضا نمودم یکی دوشب در باره موضوع جوکها مخصوصآ جوکهای سیاه در باره قومیت وجنسیت داشته باشیم که متآسفانه هیچکدام از دوستان جوابی ندادند. ولی خوشبختانه دیشب که اینحانب مسافرت بودم مثل اینکه مطرح شده که همه موارد را خواندم ولی بازم نظر تآمین نشده که امیدوارم در برنامه های بعدی تکمیل شود. در ضمن حق تآلیف آن به بنده تعلق میگیرد که کاشف این موضوع بوده ام. البته منظور بیشتر شوخی بود.